การส่งข้อความหรือภาพเรื่องเพศ: ผลกระทบต่อวัยรุ่นลำปางและนัยทางกฎหมาย

Abstract

บทคัดย่อ

รายงานการวิจัย เรื่อง “การส่งข้อความหรือภาพเรื่องเพศ : ผลกระทบต่อวัยรุ่นลำปางและนัยทางกฎหมาย” นี้ มีวัตถุประสงค์ คือ (1) เพื่อศึกษาผลกระทบของการส่งข้อความหรือภาพที่มีเรื่องเพศต่อวัยรุ่นจังหวัดลำปาง (2) เพื่อศึกษากฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารข้อมูลโดยใช้เทคโนโลยีลักษณะดังกล่าว และ (3) เสนอแนะ กฎหมาย มาตรการ แนวทางที่เหมาะสมในการป้องกันเยาวชน จากความรุนแรงที่จะเกิดขึ้นจากการส่งข้อความหรือภาพเรื่องเพศ เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่าง 400 คน เป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษาและนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในอำเภอเมืองจังหวัดลำปาง และสัมภาษณ์กลุ่มวัยรุ่นชายหญิงเพศละ 1 กลุ่ม ร่วมกับการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ทรงคุณวุฒิด้านกฎหมาย

ผลการศึกษาพบว่า มีผู้เคยได้รับข้อความที่สื่อความหมายทางเพศ ร้อยละ 65 ข้อความที่สื่อความหมายทางเพศที่ได้รับมีลักษณะเป็นตลกลามกเรื่องเพศมากที่สุด ส่วนใหญ่ได้รับจากเพื่อน เมื่อได้รับข้อความที่สื่อความหมายทางเพศแล้วรู้สึกเฉย ๆ มากที่สุด รองลงมาคือตลกขบขัน และพบว่ามีผู้เคยได้รับภาพที่สื่อความหมายทางเพศ ร้อยละ 70.28 เป็นภาพการโฆษณาขายสินค้ามากที่สุด รองลงมาคือ ภาพการ์ตูนลามกสองแง่สองง่าม ซึ่งได้รับมาจากเพื่อนในโลกออนไลน์ที่ไม่เคยพบตัวจริงมาก่อนมากที่สุด

วัยรุ่นลำปางเห็นว่า การที่มีใครบางคนโพสต์ หรือส่งรูปโป๊/เปลือยทางอินเทอร์เน็ต มีผลกระทบด้านลบต่อตัวคนโพสต์ คือ ถูกมองว่าเป็นคนลามก เสื่อมเสียชื่อเสียง มีปัญหากับคนรอบข้าง  โดยภาพรวมวัยรุ่นลำปางเห็นด้วยว่า การโพสต์ภาพโป๊เปลือยของผู้อื่นบนโลกออนไลน์ และการส่งต่อภาพ/คลิปโป๊เปลือยที่ผู้อื่นส่งมาให้ทางสื่อออนไลน์เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย แต่วัยรุ่นลำปางไม่แน่ใจว่าการมีภาพ/คลิปโป๊เปลือยไว้ในสมาร์ตโฟน แท็บเล็ต คอมพิวเตอร์ ของตนเองเพื่อเก็บไว้ดูคนเดียวเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายหรือไม่ เนื่องจากยังขาดความรู้เกี่ยวกับข้อกฎหมายเรื่องการครอบครองสื่อลามกอนาจารเด็ก

ในประเทศไทยมีการจัดการกับปัญหาการส่งภาพหรือข้อความเรื่องเพศ โดยใช้ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 326, 328, 287(1), 287/1, 287/2 ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 423 พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2550 มาตรา 14 และ พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 27

คำสำคัญ : การส่งข้อความหรือภาพเรื่องเพศ, สื่อลามกอนาจารเด็ก, ความปลอดภัยในโลกออนไลน์, กฎหมายการส่งข้อความและภาพเรื่องเพศ

Abstract

This research (i) studies the impacts of sexting on Lampang teenagers, (ii) surveys existing Thai laws on sexting, and (iii) suggests new measures and guidelines and changes to laws to protect young people from the negative consequences which may arise as a result of sexting. The data were obtained from 400 teenagers (secondary/high school and undergraduate students) in Muang Lampang district. The data were collected via self-administered questionnaires, two focus-group interviews and in-depth interviews.

The research found that 65% of Lampang teenagers had received a text message which had sexual content. The most commonly received messages were dirty jokes and senders were most often friends of the person receiving the text. When receiving texts of a sexual nature, most reported either feeling nothing or finding that the text is funny. Of those who had received messages of a sexual nature, 70.28% had been sent sexual images or video clips. These were most commonly advertising and sexual cartoons and the senders were most often online friends.

Lampang teenagers believed that those who posted pornographic pictures on the Internet would be viewed negatively, be considered indecent, get a bad reputation, and experience trouble from those who are around them. In general, respondents agreed that posting pornographic pictures of other people online and forwarding or sharing such images was illegal. However, the respondents were not sure whether keeping nude pictures sent from others on their own devices was illegal. This was because of a lack of knowledge regarding the law relating to child pornography and the possession of obscene images of minors.

In Thailand, sexting is covered in Penal Code sections 326, 328, 287(1), 287/1, 287/2; the Civil and Commercial Code section 423; the Computer Crime Act B.E. 2550 section 14; and the Copy Right Act B.E 2537 section 27.

Keyword :  Sexting, Child pornography, Online safety, Sexting law